адга́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адга́ню адга́нім
2-я ас. адга́ніш адга́ніце
3-я ас. адга́ніць адга́няць
Прошлы час
м. адга́ніў адга́нілі
ж. адга́ніла
н. адга́ніла
Загадны лад
2-я ас. адга́нь адга́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час адга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Адга́ніць ’адгадаць’ (Сцяшк., Сцяшк. МГ) да гадаць (гл.). Магчыма, запазычанне з польск. odgadnąć з наступным спрашчэннем групы зычных (dn > n).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разгану́ць ’разгадаць’ (лях., Сл. ПЗБ), рус. дыял. (сіб., вяц., ярасл.) разгану́ть ’разгадаць’. У выніку спрашчэння групы дн > н, параўн. загану́ць ’загадаць (загадку)’; адгану́ць ’адгадаць’ (Скарбы), параўн. адга́ніць ’адгадаць’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)