адгаво́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адгаво́раны |
адгаво́раная |
адгаво́ранае |
адгаво́раныя |
| Р. |
адгаво́ранага |
адгаво́ранай адгаво́ранае |
адгаво́ранага |
адгаво́раных |
| Д. |
адгаво́ранаму |
адгаво́ранай |
адгаво́ранаму |
адгаво́раным |
| В. |
адгаво́раны (неадуш.) адгаво́ранага (адуш.) |
адгаво́раную |
адгаво́ранае |
адгаво́раныя (неадуш.) адгаво́раных (адуш.) |
| Т. |
адгаво́раным |
адгаво́ранай адгаво́ранаю |
адгаво́раным |
адгаво́ранымі |
| М. |
адгаво́раным |
адгаво́ранай |
адгаво́раным |
адгаво́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адгаво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адгаво́раны |
адгаво́раная |
адгаво́ранае |
адгаво́раныя |
| Р. |
адгаво́ранага |
адгаво́ранай адгаво́ранае |
адгаво́ранага |
адгаво́раных |
| Д. |
адгаво́ранаму |
адгаво́ранай |
адгаво́ранаму |
адгаво́раным |
| В. |
адгаво́раны (неадуш.) адгаво́ранага (адуш.) |
адгаво́раную |
адгаво́ранае |
адгаво́раныя (неадуш.) адгаво́раных (адуш.) |
| Т. |
адгаво́раным |
адгаво́ранай адгаво́ранаю |
адгаво́раным |
адгаво́ранымі |
| М. |
адгаво́раным |
адгаво́ранай |
адгаво́раным |
адгаво́раных |
Кароткая форма: адгаво́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адгаво́раны отсове́тованный, отговорённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отговорённый адгаво́раны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)