адві́снуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -вісне; -віс, -вісла; зак.

Апусціцца, страціўшы пругкасць.

Шчокі адвіслі.

|| незак. адвіса́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адві́снуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адві́сне адві́снуць
Прошлы час
м. адві́с адві́слі
ж. адві́сла
н. адві́сла
Дзеепрыслоўе
прош. час адві́сшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адві́снуць сов. отви́снуть;

губа́ ~сла — губа́ отви́сла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адві́снуць, ‑не; пр. адвіс, ‑ла; зак.

Адцягнуцца, апусціцца ўніз; звіснуць. У Стафанковіча адвісла губа, і ён ледзьве выгаварыў: — То ратуйце хлопца, лячыце яго! Чорны. Быў Аніс ужо слабы, шчокі адвіслі, а замест багатай некалі барады тырчаў рэдкі і белы пушок. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адві́снуць herúnterhängen* vi, herábhängen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отви́снуть сов. адві́снуць, мног. паадвіса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвіса́ць несов. отвиса́ть; см. адві́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвіса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адвіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадвіса́ць, ‑ае; зак.

Разм. Адвіснуць — пра ўсё, многае. Кішэні паадвісалі. Скура паадвісала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцягну́цца

1. (адысці, ад’ехаць) sich zurückziehen*;

2. (на пазнейшы час) sich hináusziehen*, sich verschíeben*;

3. (адвіснуць) herúnterhängen* vi, herábhängen* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)