адвіса́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адвіса́е адвіса́юць
Прошлы час
м. адвіса́ў адвіса́лі
ж. адвіса́ла
н. адвіса́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адвіса́ць несов. отвиса́ть; см. адві́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвіса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адвіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адві́снуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -вісне; -віс, -вісла; зак.

Апусціцца, страціўшы пругкасць.

Шчокі адвіслі.

|| незак. адвіса́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отвиса́ть несов. адвіса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

herábhängen

* vi адвіса́ць, звіса́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schlámpen

vi разм.

1) быць неаха́йным

2) вісе́ць, адвіса́ць

3) працава́ць абы́ з рук, халту́рыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)