адво́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. адво́льнасць адво́льнасці
Р. адво́льнасці адво́льнасцей
адво́льнасцяў
Д. адво́льнасці адво́льнасцям
В. адво́льнасць адво́льнасці
Т. адво́льнасцю адво́льнасцямі
М. адво́льнасці адво́льнасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адво́льнасць ж. произво́льность; см. адво́льны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адво́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць адвольнага. Адвольнасць рухаў. Адвольнасць вывадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адво́льнасць ж. Wíllkürlichkeit f -, Éigenmächtigkeit f -, Únbegründetheit f - (неабгрунтаванасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адво́льны -ая, -ае.

1. Нічым не абмежаваны, вольны.

Адвольныя рухі.

2. Які праводзіцца самавольна.

Адвольнае рашэнне.

3. Бяздоказны, непераканаўчы, беспадстаўны.

Адвольнае тлумачэнне.

|| наз. адво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

произво́льность

1. адво́льнасць, -ці ж.;

2. адво́льнасць, -ці ж., самаво́льнасць, -ці ж.; см. произво́льный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dowolność

ж. адвольнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

arbitrariness [ˈɑ:bɪtrərinəs] n.

1. адво́льнасць

2. самаво́льства; дэспаты́зм

3. ling. умо́ўнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)