адве́йваць гл. адвеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адве́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адве́йваю адве́йваем
2-я ас. адве́йваеш адве́йваеце
3-я ас. адве́йвае адве́йваюць
Прошлы час
м. адве́йваў адве́йвалі
ж. адве́йвала
н. адве́йвала
Загадны лад
2-я ас. адве́йвай адве́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адве́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адве́йваць несов.

1. с.-х. (очищать веянием) отве́ивать;

2. (ветром) отвева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адве́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адвеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

1. Выдаліць веяннем мякіну і пад. са збожжа.

А. шалупінне ад зерня.

2. Кончыць веяць.

|| незак. адве́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отвева́ть несов. адве́йваць, адвява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адве́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адвейваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отве́ивать несов., с.-х. (машиной) адарфо́ўваць; (ручным способом) адве́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адве́йвацца несов.

1. с.-х. отве́иваться;

2. страд. отве́иваться; отвева́ться; см. адве́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

winnow

[ˈwɪnoʊ]

1.

v.t.

1) ве́яць

2) адве́йваць

3) аддзяля́ць, адсе́йваць

winnow truth from falsehood — аддзялі́ць пра́ўду ад хлусьні́

2.

n.

1) ве́ялка f.

2) ве́яньне збо́жжа

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)