адбы́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адбы́ты |
адбы́тая |
адбы́тае |
адбы́тыя |
| Р. |
адбы́тага |
адбы́тай адбы́тае |
адбы́тага |
адбы́тых |
| Д. |
адбы́таму |
адбы́тай |
адбы́таму |
адбы́тым |
| В. |
адбы́ты (неадуш.) адбы́тага (адуш.) |
адбы́тую |
адбы́тае |
адбы́тыя (неадуш.) адбы́тых (адуш.) |
| Т. |
адбы́тым |
адбы́тай адбы́таю |
адбы́тым |
адбы́тымі |
| М. |
адбы́тым |
адбы́тай |
адбы́тым |
адбы́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адбы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адбы́ты |
адбы́тая |
адбы́тае |
адбы́тыя |
| Р. |
адбы́тага |
адбы́тай адбы́тае |
адбы́тага |
адбы́тых |
| Д. |
адбы́таму |
адбы́тай |
адбы́таму |
адбы́тым |
| В. |
адбы́ты (неадуш.) адбы́тага (адуш.) |
адбы́тую |
адбы́тае |
адбы́тыя (неадуш.) адбы́тых (адуш.) |
| Т. |
адбы́тым |
адбы́тай адбы́таю |
адбы́тым |
адбы́тымі |
| М. |
адбы́тым |
адбы́тай |
адбы́тым |
адбы́тых |
Кароткая форма: адбы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адбы́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адбыць (у 1, 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)