адбудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., што.

1. Закончыць пабудову чаго-н.; пабудаваць.

Адбудавалі цудоўную школу.

2. Пабудаваць нанава, аднавіць што-н. пасля разбурэння, пажару і пад.

А. горад.

|| незак. адбудо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адбудо́ва, -ы, ж. (да 2 знач.); прым. адбудо́ўчы, -ая, -ае.

А. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбудава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбуду́ю адбуду́ем
2-я ас. адбуду́еш адбуду́еце
3-я ас. адбуду́е адбуду́юць
Прошлы час
м. адбудава́ў адбудава́лі
ж. адбудава́ла
н. адбудава́ла
Загадны лад
2-я ас. адбуду́й адбуду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбудава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбудава́ць сов.

1. (кончить строить) отстро́ить;

2. (что-л. разрушенное) восстанови́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбудава́ць, ‑будую, ‑будуеш, ‑будуе; зак., што.

1. Пабудаваць нанава, аднавіць што‑н. пасля разбурэння. Родны горад! Нашае багацце! Мы хвіліны дарма не патрацім, Мы сваёй не пашкадуем працы — Адбудуем светлыя палацы! Броўка.

2. Вельмі странна, усё прадугледзеўшы, пабудаваць. Яны прыйшлі на з’езд партыйны, Каб вырашыць, абмеркаваць, Як лепш адбудаваць краіну, Заводы новыя ўзняць. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбудава́ць

1. (пабудаваць нанова) wíeder áufbauen;

2. (закончыць будоўлю) fértig báuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паадбудо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адбудаваць усё, многае.

П. гарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбудава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адбудоўваць — адбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воссозда́ть сов. узнаві́ць; (восстановить) аднаві́ць; (встроить) адбудава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)