адбры́квацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адбры́кваюся адбры́кваемся
2-я ас. адбры́кваешся адбры́кваецеся
3-я ас. адбры́кваецца адбры́кваюцца
Прошлы час
м. адбры́кваўся адбры́кваліся
ж. адбры́квалася
н. адбры́квалася
Загадны лад
2-я ас. адбры́квайся адбры́квайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адбры́кваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбры́квацца несов., прост.

1. отбры́киваться;

2. перен. отбры́киваться, отде́лываться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбры́квацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм.

1. Брыкацца, адбіваючыся ад каго‑, чаго‑н. Вася адбрыкваецца, выкручваецца, але ўстаць не можа. Рунец.

2. перан. Настойліва адмаўляцца ад чаго‑н. непажаданага. [Асмалоўскі:] — От я і кажу, што так далей працаваць нельга. Няма чаго адбрыквацца. Возьмемся за справу, скосім і ўбяром луг, а там — і за жніво. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбрыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., ад каго-чаго (разм.).

1. Брыкаючыся, адбіцца ад каго-, чаго-н., аддаліць ад сябе.

2. перан. Пазбавіцца ад чаго-н. непажаданага (разм.).

А. ад даручэння.

|| незак. адбры́квацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбрыка́цца, адбры́квацца

1. (mit den Füßen) áusschlagen* (um j-n, etw. lószuwérden);

2. разм. (адмаўляцца) álles dránsetzen, um etw. lószuwérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адбрыка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Зак. да адбрыквацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отбры́киваться несов., прям., перен., разг. адбры́квацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)