адбо́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адбо́рка
Р. адбо́ркі
Д. адбо́рцы
В. адбо́рку
Т. адбо́ркай
адбо́ркаю
М. адбо́рцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбо́рка ж., спец. отбо́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбо́рка, ‑і, ж.

Спец. Выстругванне адмысловым гэблікам-адборнікам фігурнай паверхні чаго‑н. Адборка карніза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отбо́рка стол., разг. адбо́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)