адблы́таць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адблы́таю |
адблы́таем |
| 2-я ас. |
адблы́таеш |
адблы́таеце |
| 3-я ас. |
адблы́тае |
адблы́таюць |
| Прошлы час |
| м. |
адблы́таў |
адблы́талі |
| ж. |
адблы́тала |
| н. |
адблы́тала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адблы́тай |
адблы́тайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адблы́таўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адблы́таць сов. отпу́тать; распу́тать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адблы́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Вызваліць, развязваючы, знімаючы вяроўку, нітку і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адблы́таць (вузел, вяроўку) auseinánder knüpfen, áufknüpfen vt, entwírren vt, lösen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адблы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адблытаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адблы́таны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адблытаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)