адбе́льваць гл. адбяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбе́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адбе́льваю адбе́льваем
2-я ас. адбе́льваеш адбе́льваеце
3-я ас. адбе́львае адбе́льваюць
Прошлы час
м. адбе́льваў адбе́львалі
ж. адбе́львала
н. адбе́львала
Загадны лад
2-я ас. адбе́львай адбе́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адбе́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбе́льваць несов. отбе́ливать; см. адбялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адбяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбе́льваць

1. (палатно) bléichen vt;

2. (чыгун) vórfrischen vt, wéißen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адбялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены; зак., што.

Зрабіць белым, выбеліць.

А. палатно.

|| незак. адбе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адбе́льванне, -я, н. і адбе́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Адбельванне драўніннай масы.

|| прым. адбе́льны, -ая, -ае і адбе́лачны, -ая, -ае.

Адбельны цэх.

Адбелачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отбе́ливать несов. адбе́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбе́льванне ср. отбе́ливание; см. адбе́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбе́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адбяліцца.

2. Зал. да адбельваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

whiten [ˈwaɪtn] v.

1. бялі́ць, адбе́льваць

2. стаць бе́лым, пабяле́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)