адбале́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́ць; зак.

Перастаць балець, супакоіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбале́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адбалі́ць адбаля́ць
Прошлы час
м. адбале́ў адбале́лі
ж. адбале́ла
н. адбале́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адбале́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбале́ць сов. (перестать болеть) отболе́ть;

рука́ адбале́ла — рука́ отболе́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбале́ць, ‑ліць; зак.

Перастаць балець, супакоіцца. Муж .. памёр так даўно, што боль адбалеў і забыўся. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбале́ць разм. (перастаць балець) éine Kránkheit überstánden háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перабале́ць, ‑ліць; зак.

Перанесці, зазнаць моцны боль. Пакуль збярэш [ураджай] — колькі мук вынесеш, колькі сэрца тваё перабаліць. Гартны. // Перастаць балець; супакоіцца, адбалець. [Пятро Сцяпанавіч:] — Усё гэта пройдзе, уляжацца, перабаліць. Палтаран. / у безас. ужыв. І бацька з цягам часу стаў адносіцца да мяне, як да таго адрэзанага пальца: адцяў, выкінуў, перабалела, і ўсё. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)