адарфо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адарфо́ўваю |
адарфо́ўваем |
| 2-я ас. |
адарфо́ўваеш |
адарфо́ўваеце |
| 3-я ас. |
адарфо́ўвае |
адарфо́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адарфо́ўваў |
адарфо́ўвалі |
| ж. |
адарфо́ўвала |
| н. |
адарфо́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адарфо́ўвай |
адарфо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
адарфо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адарфо́ўваць несов., с.-х. (веялкой) отве́ивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адарфо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; што.
Незак. да адарфаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отве́ивать несов., с.-х. (машиной) адарфо́ўваць; (ручным способом) адве́йваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)