адара́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адара́нт |
адара́нты |
| Р. |
адара́нту |
адара́нтаў |
| Д. |
адара́нту |
адара́нтам |
| В. |
адара́нт |
адара́нты |
| Т. |
адара́нтам |
адара́нтамі |
| М. |
адара́нце |
адара́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адара́нт, -ту м., хим. одора́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
одора́нт хим. адара́нт, -ту м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)