адапхну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адапхну́ адапхнё́м
2-я ас. адапхне́ш адапхняце́
3-я ас. адапхне́ адапхну́ць
Прошлы час
м. адапхну́ў адапхну́лі
ж. адапхну́ла
н. адапхну́ла
Загадны лад
2-я ас. адапхні́ адапхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адапхну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адапхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Штуршком адсунуць, аддаліць.

А. нагой крэсла.

2. Моцна напіраючы, адціснуць, прымусіць адысці.

Ён адапхнуў мяне і стаў наперадзе.

|| незак. адпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і адпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адапхну́ць сов. оттолкну́ть, отпихну́ть; отстрани́ть; (оттеснить) оттере́ть;

а. ло́дку ад бе́рага — оттолкну́ть (отпихну́ть) ло́дку от бе́рега;

ён ~ну́ў мяне́ і вы́йшаў — он оттолкну́л (отпихну́л, отстрани́л) меня́ и вы́шел

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адапхну́ць, ‑пхну, ‑пхнеш, ‑пхне; ‑пхнём, ‑пхняце; зак., каго-што.

Адсунуць, аддаліць штуршком. Апанаваная страхам Лёдзя ўпіралася рукамі ў падбародак Кашыну і, сцяўшы зубы, намагалася адапхнуць ад сябе, але гэта не ўдавалася. Карпаў. // Моцна напіраючы, адціснуць, прымусіць адысці. [Дзед Мікіта] адапхнуў колькі кабет і стаў наперадзе. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адапхну́ць wgstoßen* vt, zurückstoßen* vt; von sich (D) stßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпіха́ць гл. адапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпі́хваць гл. адапхнуць, адпіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпіхну́ць сов., см. адапхну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -піхнуты; зак., што (разм.).

Тое, што і адапхнуць.

|| незак. адпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)