аданто́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аданто́ма аданто́мы
Р. аданто́мы аданто́м
Д. аданто́ме аданто́мам
В. аданто́му аданто́мы
Т. аданто́май
аданто́маю		 аданто́мамі
М. аданто́ме аданто́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

АДАНТО́МА

[ад грэч. odus (odontos) зуб + ...ома],

дабраякасная пухліна ў выглядзе кангламерату розных зубных тканак. Узнікае ад парушэння развіцця аднаго або некалькіх зубоў на верхняй ці ніжняй сківіцы, часцей каля карэнных зубоў. Мяккая адантома — ранняя стадыя развіцця пухліны — складаецца з эпітэліяльнай і злучальнай тканак. Назіраецца часцей у маладым узросце. Цвёрдая адантома (абвапнаваная) можа ўключаць дробныя зубы або зубападобныя структуры, акаймаваныя капсулай. Лячэнне хірургічнае.

т. 1, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аданто́ма

(ад гр. odus, -ontos = зуб + -ома)

дабраякасная пухліна ў выглядзе кангламерату розных зубных тканак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)