адамі́ты

(ад ст.-яўр. Adam = імя біблейскага персанажа)

члены хрысціянскай секты гностыкаў, заснаванай у 3 ст., якія адмаўлялі ўсякую царкоўную арганізацыю і абраднасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адамі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адамі́т адамі́ты
Р. адамі́та адамі́таў
Д. адамі́ту адамі́там
В. адамі́та адамі́таў
Т. адамі́там адамі́тамі
М. адамі́це адамі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)