Адамо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Адамо́ва
Р. Адамо́ва
Д. Адамо́ву
В. Адамо́ва
Т. Адамо́вам
М. Адамо́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

АДАМО́ВА,

вёска ў Беларусі, у Полацкім р-не Віцебскай вобл. Цэнтр сельсавета. Чыг. ст. на лініі Віцебск—Даўгаўпілс. За 33 км на ПнЗ ад Полацка, 138 км ад Віцебска. 42 ж., 28 двароў (1994). Аддз. сувязі.

т. 1, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АДАМО́ВА,

вёска ў Беларусі, у Сакаўшчынскім с/с Валожынскага р-на Мінскай вобл. Цэнтр калгаса імя І.Д.Чарняхоўскага. За 20 км на З ад Валожына, 100 км ад Мінска, 14 км ад чыг. ст. Багданаў, 2 км ад шашы Мінск—Гродна. 255 ж., 93 двары (1995). Базавая школа, б-ка, Дом культуры, аддз. сувязі.

т. 1, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ада́маў: ~мава галава́ ада́мова голова́;

а. я́блык — ада́мово я́блоко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ада́мов / ада́мова голова́ ада́мава галава́;

ада́мово я́блоко анат. ада́маў я́блык, кады́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)