Ада́менкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ада́менкі
Р. Ада́менак
Ада́менкаў
Д. Ада́менкам
В. Ада́менкі
Т. Ада́менкамі
М. Ада́менках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Адаменкі (в.) 1/91; 6/349, 350 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ада́менка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ада́менка
Р. Ада́менкі
Д. Ада́менцы
В. Ада́менку
Т. Ада́менкай
Ада́менкаю
М. Ада́менцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)