адама́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адама́шка
Р. адама́шкі
Д. адама́шцы
В. адама́шку
Т. адама́шкай
адама́шкаю
М. адама́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адама́шка текст. адама́шка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адама́шка ж., текст. камка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адама́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Шаўковая тканіна з узорамі. З адамашкай ружовай навокал дзіцячыя мары Адплываюць таксама далёка да зор. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адама́шка

(польск. adamaszek, ад с.-лац. adamascus)

шаўковая ўзорыстая тканіна, матавая з аднаго боку, а з другога бліскучая.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адамашка

Том: 1, старонка: 69.

img/01/01-069_0084_Адамашка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Адама́шка ’шаўковая матэрыя’ (БРС, Нас., Гарэц., Байк.), (ст.-бел. адамашка (1486) (Нас. гіст.) праз ст.-польск. adamaszek (Рыхардт, Poln., 29; Кюнэ, Poln., 39) з лац. adamascus (Слоўн. лац., 1, 2, 171). Паходжанне рэаліі з Дамаска (Брукнер, 2).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

камка́ текст., ист. адама́шка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Damást

m -es, -e тэкст. адама́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

adamaszek, ~ku

adamasz|ek

м. адамашка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)