адамантъ

Том: 1, старонка: 69.

img/01/01-069_0081_Адамантъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Адама́нт (БРС), ст.-бел. адамант ’алмаз’ (пач. XVII ст.) (Булыка, Запазыч.). Запазычанне з ст.-слав. адамантъ, якое ў сваю чаргу са ст.-грэч. ἀδάμας, ‑αντος. Фасмер, 1, 61; Шанскі, 1, А, 45.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)