агу́каны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
агу́каны |
агу́каная |
агу́канае |
агу́каныя |
| Р. |
агу́канага |
агу́канай агу́канае |
агу́канага |
агу́каных |
| Д. |
агу́канаму |
агу́канай |
агу́канаму |
агу́каным |
| В. |
агу́каны (неадуш.) агу́канага (адуш.) |
агу́каную |
агу́канае |
агу́каныя (неадуш.) агу́каных (адуш.) |
| Т. |
агу́каным |
агу́канай агу́канаю |
агу́каным |
агу́канымі |
| М. |
агу́каным |
агу́канай |
агу́каным |
агу́каных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агу́каны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
агу́каны |
агу́каная |
агу́канае |
агу́каныя |
| Р. |
агу́канага |
агу́канай агу́канае |
агу́канага |
агу́каных |
| Д. |
агу́канаму |
агу́канай |
агу́канаму |
агу́каным |
| В. |
агу́каны (неадуш.) агу́канага (адуш.) |
агу́каную |
агу́канае |
агу́каныя (неадуш.) агу́каных (адуш.) |
| Т. |
агу́каным |
агу́канай агу́канаю |
агу́каным |
агу́канымі |
| М. |
агу́каным |
агу́канай |
агу́каным |
агу́каных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)