агрубе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агрубе́лы агрубе́лая агрубе́лае агрубе́лыя
Р. агрубе́лага агрубе́лай
агрубе́лае		 агрубе́лага агрубе́лых
Д. агрубе́ламу агрубе́лай агрубе́ламу агрубе́лым
В. агрубе́лы (неадуш.)
агрубе́лага (адуш.)		 агрубе́лую агрубе́лае агрубе́лыя (неадуш.)
агрубе́лых (адуш.)
Т. агрубе́лым агрубе́лай
агрубе́лаю		 агрубе́лым агрубе́лымі
М. агрубе́лым агрубе́лай агрубе́лым агрубе́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агрубе́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў грубым, шорсткім, цвёрдым, шурпатым (пра скуру, паверхню чаго-н.).

Агрубелыя рукі.

2. Які стаў больш нізкім (пра голас).

3. Які страціў вастрыню, сілу.

Агрубелы нюх.

4. Які стаў знешне нязграбны, страціў мяккасць, тонкасць (пра аблічча, выгляд).

5. Які страціў душэўную далікатнасць, стаў менш чулым, чэрствым.

Агрубелая натура (перан.).

|| наз. агрубе́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агрубе́лы огрубе́лый, огрубе́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агрубе́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які стаў шорсткім, цвёрдым, шурпатым (пра скуру, паверхню чаго‑н.). Агрубелая скура. □ Туга сцягнуты шнурок не паддаваўся агрубелым пальцам. Лынькоў. // Які стаў больш грубым, нізкім (пра голас). // перан. Які страціў вастрыню, сілу. Агрубелы слых. Агрубелы нюх.

2. Які стаў вонкава нязграбны, страціў мяккасць, тонкасць (пра аблічча, выгляд). Праз люстэрка мне добра відзён яго [Сцяпана Рыгоравіча] твар — са складкамі маршчын, крыху агрубелы, напэўна, ад марозу. Кірэйчык. // Які страціў душэўную далікатнасць, стаў менш чулым, чэрствым. Агрубелая натура. Агрубелы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агрубе́лы

1. rau, verwíttert; grob;

агрубе́лыя ру́кі ráue Hände;

2. (пра чалавека) verróht, verwíldert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

огрубе́вший агрубе́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

огрубе́лый агрубе́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закару́злы, -ая, -ае.

1. Агрубелы, шурпаты.

Закарузлыя рукі.

2. перан. Адсталы, закаснелы.

Закарузлая душа.

|| наз. закару́зласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шо́рсткі, -ая, -ае.

1. Шурпаты, агрубелы, калючы, цвёрды.

Ш. асфальт.

Шорсткая далонь.

Ш. снег.

2. перан. Рэзкі рашучы, з цвёрдым характарам.

Ш. чалавек.

|| наз. шо́рсткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

verwéttert

a агрубе́лы, агру́блены ад ве́тру [не́пагадзі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)