назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аграфі́і | |
| аграфі́і | |
| аграфі́ю | |
| аграфі́яй аграфі́яю |
|
| аграфі́і |
Іншыя варыянты:
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аграфі́і | |
| аграфі́і | |
| аграфі́ю | |
| аграфі́яй аграфі́яю |
|
| аграфі́і |
Іншыя варыянты:
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| агра́фіі | |
| агра́фіі | |
| агра́фію | |
| агра́фіяй агра́фіяю |
|
| агра́фіі |
Іншыя варыянты:
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Расстройства або поўная страта здольнасці пісаць.
[Ад грэч. a — адмоўная часціца і gráphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
(ад а- + -графія)
страта здольнасці пісаць у сувязі з паражэннем пэўных аддзелаў кары галаўнога мозгу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
(ад
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
агра́фия
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АФА́ЗІЯ
(ад а... +
парушэнне мовы з поўнай або частковай стратай здольнасці карыстацца словамі ці фразамі для выказвання думак або разумець чужую мову пры пашкоджванні пэўных участкаў кары галаўнога мозга, але захаванні функцыі артыкуляцыйнага апарата і слыху. Часта камбінуецца з парушэннем чытання (алексія), пісьма (
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)