агра́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Спецыяліст па аграрных пытаннях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агра́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. агра́рнік агра́рнікі
Р. агра́рніка агра́рнікаў
Д. агра́рніку агра́рнікам
В. агра́рніка агра́рнікаў
Т. агра́рнікам агра́рнікамі
М. агра́рніку агра́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агра́рнік, разг. агра́рник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агра́рнік, ‑а, м.

Разм. Спецыяліст па аграрных пытаннях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агра́рник разг. агра́рнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

agrarysta

м. аграрнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

агра́рый

(лац. agrarius = зямельны)

1) буйны землеўладальнік, памешчык;

2) член аграрнай палітычнай партыі;

3) спецыяліст па аграрных пытаннях, аграрнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)