аграно́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па аграноміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аграно́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аграно́м аграно́мы
Р. аграно́ма аграно́маў
Д. аграно́му аграно́мам
В. аграно́ма аграно́маў
Т. аграно́мам аграно́мамі
М. аграно́ме аграно́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аграно́м м. агроно́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аграно́м, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне аграноміі; арганізатар сельскагаспадарчай вытворчасці. Участковы аграном. Аграном-палявод.

[Грэч. agros — поле і nomos — закон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграно́м м Agronóm m -en, -en -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аграно́м

(гр. agronomos)

спецыяліст у галіне аграноміі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

агроно́м аграно́м, -ма м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

agronomist [əˈgrɒnəmɪst] n. аграно́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спрактыкава́ны, -ая, -ае.

Які мае вопыт, практычныя веды ў якой-н. галіне; бывалы.

С. аграном.

|| наз. спрактыкава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

agronom

м. аграном

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)