агра́нены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агра́нены агра́неная агра́ненае агра́неныя
Р. агра́ненага агра́ненай
агра́ненае		 агра́ненага агра́неных
Д. агра́ненаму агра́ненай агра́ненаму агра́неным
В. агра́нены (неадуш.)
агра́ненага (адуш.)		 агра́неную агра́ненае агра́неныя (неадуш.)
агра́неных (адуш.)
Т. агра́неным агра́ненай
агра́ненаю		 агра́неным агра́ненымі
М. агра́неным агра́ненай агра́неным агра́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агра́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агра́нены агра́неная агра́ненае агра́неныя
Р. агра́ненага агра́ненай
агра́ненае		 агра́ненага агра́неных
Д. агра́ненаму агра́ненай агра́ненаму агра́неным
В. агра́нены (неадуш.)
агра́ненага (адуш.)		 агра́неную агра́ненае агра́неныя (неадуш.)
агра́неных (адуш.)
Т. агра́неным агра́ненай
агра́ненаю		 агра́неным агра́ненымі
М. агра́неным агра́ненай агра́неным агра́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агра́нены огранённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агра́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агра́нены агра́неная агра́ненае агра́неныя
Р. агра́ненага агра́ненай
агра́ненае		 агра́ненага агра́неных
Д. агра́ненаму агра́ненай агра́ненаму агра́неным
В. агра́нены (неадуш.)
агра́ненага (адуш.)		 агра́неную агра́ненае агра́неныя (неадуш.)
агра́неных (адуш.)
Т. агра́неным агра́ненай
агра́ненаю		 агра́неным агра́ненымі
М. агра́неным агра́ненай агра́неным агра́неных

Кароткая форма: агра́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агра́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аграніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

огранённый агра́нены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брылья́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Каштоўны камень: агранены і адшліфаваны алмаз.

|| прым. брылья́нтавы, -ая, -ае.

◊

Брыльянтавае вяселле — шасцідзесяцігоддзе шлюбнага жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аграні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; агра́нены; зак., што (спец.).

Апрацаваць, зрабіўшы гранёным.

А. хрусталь.

|| незак. агра́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. агра́нка, -і, М -нцы, ж. і агра́ньванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алма́з, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Празрысты, звычайна бясколерны, каштоўны камень, які сваім бляскам і цвёрдасцю перавышае ўсе іншыя мінералы і самацветы; агранены ў пэўную форму, называецца брыльянтам. У снежнай завеі гарэлі алмазам Старыя крамлёўскія вежы. Колас.

2. ‑а. Тонкі асколак гэтага каменя, устаўлены ў аправу з дзяржаннем, прыстасаваны для рэзання шкла; шкларэз.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БРЫЛЬЯ́НТ

(франц. brillant літар. бліскучы),

бездэфектны алмаз, штучна агранены ў выглядзе дзвюх зрэзаных шматгранных пірамід, што максімальна выяўляе яго бляск. «Поўная» брыльянтавая агранка (гл. Агранка) мае 58 плоскіх граняў. Адрозніваюцца масай (вымяраецца ў каратах, 0,2 г), формай (круглая, фантазійная, прамавугольная і інш.), вясёлкавым зіхаценнем колераў у адлюстраваным святле і інш. Каштоўны камень 1-га класа. Брыльянты выкарыстоўваюць у ювелірнай справе. Найбольш вядомыя брыльянты маюць уласныя назвы: «Вялікая Зорка Афрыкі» («Кулінан І») (530,20 кар.), «Нізам» (277 кар.), «Юбілейны» (245,35 кар.), «Арлоў» (189,62 кар.), «Дэ Бірс» (234,50 кар.), «Вікторыя 1880» (228,50 кар.) і інш. Больш за 95% сусветнай вытв-сці брыльянтаў прыпадае на долю Індыі, Ізраіля, Бельгіі, ПАР, ЗША.

В.П.Кісель.

т. 3, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)