аго́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аго́раны аго́раная аго́ранае аго́раныя
Р. аго́ранага аго́ранай
аго́ранае		 аго́ранага аго́раных
Д. аго́ранаму аго́ранай аго́ранаму аго́раным
В. аго́раны (неадуш.)
аго́ранага (адуш.)		 аго́раную аго́ранае аго́раныя (неадуш.)
аго́раных (адуш.)
Т. аго́раным аго́ранай
аго́ранаю		 аго́раным аго́ранымі
М. аго́раным аго́ранай аго́раным аго́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аго́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аго́раны аго́раная аго́ранае аго́раныя
Р. аго́ранага аго́ранай
аго́ранае		 аго́ранага аго́раных
Д. аго́ранаму аго́ранай аго́ранаму аго́раным
В. аго́раны (неадуш.)
аго́ранага (адуш.)		 аго́раную аго́ранае аго́раныя (неадуш.)
аго́раных (адуш.)
Т. аго́раным аго́ранай
аго́ранаю		 аго́раным аго́ранымі
М. аго́раным аго́ранай аго́раным аго́раных

Кароткая форма: аго́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аго́раны ко́е-ка́к (с трудо́м) добы́тый (раздобы́тый, ку́пленный)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аго́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад агораць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аго́раны ’з цяжкасцю набыты’ (БРС), агораць ’з цяжкасцю што-небудзь набыць, зрабіць’, агорацца (КТС) да гора. Магчыма, калька з літоўскага var̃gti ’пакутаваць, гараваць, цяжка працаваць’, var̃gas ’гора, пакута, цяжкая праца’. На словаўтваральную структуру не выключаны ўплыў асіліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разго́раць ’расстарацца’ (Мат. Гом.). Да аго́раць, гл. агораны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)