аглу́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аглу́шваю аглу́шваем
2-я ас. аглу́шваеш аглу́шваеце
3-я ас. аглу́швае аглу́шваюць
Прошлы час
м. аглу́шваў аглу́швалі
ж. аглу́швала
н. аглу́швала
Загадны лад
2-я ас. аглу́швай аглу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аглу́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аглу́шваць несов.

1. (лишать ясности слуха) оглуша́ть;

2. (сильно ударять) оглуша́ть; ошара́шивать;

3. (рыбу) оглуша́ть;

1-3 см. аглушы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аглу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аглушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аглуша́ць, аглу́шваць у розн. знач. betäuben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аглушы́ць, аглушу́, аглу́шыш, аглу́шыць; аглу́шаны; зак., каго-што.

1. гл. глушыць.

2. Моцным гукам, шумам пазбавіць слыху або яснасці слыху.

А. выбухам.

3. перан. Напоўніць аглушальнымі гукамі (паветра, прастору).

4. Моцна ўдарыць па галаве; ударам давесці да непрытомнасці (разм.).

5. перан. Чым-н. нечаканым моцна ўразіць, ашаламіць.

А. навінамі.

|| незак. аглу́шваць, -аю, -аеш і аглуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аглуша́ць несов., см. аглу́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оглуша́ть несов. аглуша́ць, аглу́шваць; см. оглуши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ogłuszać

незак. аглушаць, аглушваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)