агаро́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
агаро́шу |
агаро́шым |
| 2-я ас. |
агаро́шыш |
агаро́шыце |
| 3-я ас. |
агаро́шыць |
агаро́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
агаро́шыў |
агаро́шылі |
| ж. |
агаро́шыла |
| н. |
агаро́шыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
агаро́ш |
агаро́шце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
агаро́шыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агаро́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго.
Уразіць, здзівіць чым‑н. нечаканым; ашаламіць (у 3 знач.). Агарошыць пытаннем. □ Размова з Рокашам так агарошыла Кушэля, што ён забыўся, чаго сюды прыходзіў. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
огоро́шить сов., разг. агаро́шыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агаро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да агарошыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агаро́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад агарошыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zastrzelić
зак.
1. застрэліць;
2. разм. агарошыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)