ага́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ага́мны |
ага́мная |
ага́мнае |
ага́мныя |
| Р. |
ага́мнага |
ага́мнай
ага́мнае |
ага́мнага |
ага́мных |
| Д. |
ага́мнаму |
ага́мнай |
ага́мнаму |
ага́мным |
| В. |
ага́мны (неадуш.)
ага́мнага (адуш.) |
ага́мную |
ага́мнае |
ага́мныя (неадуш.)
ага́мных (адуш.) |
| Т. |
ага́мным |
ага́мнай
ага́мнаю |
ага́мным |
ага́мнымі |
| М. |
ага́мным |
ага́мнай |
ага́мным |
ага́мных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ага́мны
(гр. agamos = бясшлюбны)
які размнажаецца без апладнення (аб ніжэйшых раслінах і жывёлах).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
agamic
[əˈgæmɪk]
adj. Biol.
ага́мны, бяспо́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)