агада́ць
‘здабыць, набыць, прыдбаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
агада́ю |
агада́ем |
| 2-я ас. |
агада́еш |
агада́еце |
| 3-я ас. |
агада́е |
агада́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
агада́ў |
агада́лі |
| ж. |
агада́ла |
| н. |
агада́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
агада́й |
агада́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
агада́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Агада́ць ’здабыць, прыпасці’ (Сцяшк. МГ), ’набыць, купіць, узяць напавер’ (КЭС, лаг.), гл. гадаць. Параўн. рус. загодя ’загадзя’. Развіццё семантыкі наступнае: ’загадаць, гадаць’ — ’загадаць, каб было зроблена’. Прэфіксальны элемент у форме агадаць адчуваецца на семантыцы віду (агадаць — гадаць), таму а‑ не пратэтычнае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)