агаво́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
агаво́рачны |
агаво́рачная |
агаво́рачнае |
агаво́рачныя |
| Р. |
агаво́рачнага |
агаво́рачнай
агаво́рачнае |
агаво́рачнага |
агаво́рачных |
| Д. |
агаво́рачнаму |
агаво́рачнай |
агаво́рачнаму |
агаво́рачным |
| В. |
агаво́рачны (неадуш.)
агаво́рачнага (адуш.) |
агаво́рачную |
агаво́рачнае |
агаво́рачныя (неадуш.)
агаво́рачных (адуш.) |
| Т. |
агаво́рачным |
агаво́рачнай
агаво́рачнаю |
агаво́рачным |
агаво́рачнымі |
| М. |
агаво́рачным |
агаво́рачнай |
агаво́рачным |
агаво́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агаво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
1. Дадатковае тлумачэнне, заўвага.
Згадзіцца без усякіх агаворак.
2. Памылкова ўжытае слова або выраз.
Выпадковая а.
|| прым. агаво́рачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
огово́рочный агаво́рачны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)