ага́вавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ага́вавы |
ага́вавая |
ага́вавае |
ага́вавыя |
| Р. |
ага́вавага |
ага́вавай ага́вавае |
ага́вавага |
ага́вавых |
| Д. |
ага́ваваму |
ага́вавай |
ага́ваваму |
ага́вавым |
| В. |
ага́вавы (неадуш.) ага́вавага (адуш.) |
ага́вавую |
ага́вавае |
ага́вавыя (неадуш.) |
| Т. |
ага́вавым |
ага́вавай ага́ваваю |
ага́вавым |
ага́вавымі |
| М. |
ага́вавым |
ага́вавай |
ага́вавым |
ага́вавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ага́ва, -ы, ж.
Шматгадовая травяністая трапічная расліна з шорсткім буйным лісцем, якая разводзіцца як дэкаратыўная і для здабывання валакна.
|| прым. ага́вавы, -ая, -ае.
Сямейства агававых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)