авява́ць гл. авеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. авява́ю авява́ем
2-я ас. авява́еш авява́еце
3-я ас. авява́е авява́юць
Прошлы час
м. авява́ў авява́лі
ж. авява́ла
н. авява́ла
Загадны лад
2-я ас. авява́й авява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час авява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

авява́ць несов. овева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

авява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да авеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аве́яць, аве́ю, аве́еш, аве́е; аве́яў, аве́яла; аве́й; аве́яны; зак., каго-што.

1. Тое, што і абвеяць.

2. перан. Акружыць, стварыць вакол каго-, чаго-н. атмасферу пашаны (высок.).

А. славай.

|| незак. авява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авява́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да авяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)