авантуры́сцкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
авантуры́сцкі |
авантуры́сцкая |
авантуры́сцкае |
авантуры́сцкія |
| Р. |
авантуры́сцкага |
авантуры́сцкай
авантуры́сцкае |
авантуры́сцкага |
авантуры́сцкіх |
| Д. |
авантуры́сцкаму |
авантуры́сцкай |
авантуры́сцкаму |
авантуры́сцкім |
| В. |
авантуры́сцкі (неадуш.)
авантуры́сцкага (адуш.) |
авантуры́сцкую |
авантуры́сцкае |
авантуры́сцкія (неадуш.)
авантуры́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
авантуры́сцкім |
авантуры́сцкай
авантуры́сцкаю |
авантуры́сцкім |
авантуры́сцкімі |
| М. |
авантуры́сцкім |
авантуры́сцкай |
авантуры́сцкім |
авантуры́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
авантуры́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
авантуры́сцкі |
авантуры́сцкая |
авантуры́сцкае |
авантуры́сцкія |
| Р. |
авантуры́сцкага |
авантуры́сцкай
авантуры́сцкае |
авантуры́сцкага |
авантуры́сцкіх |
| Д. |
авантуры́сцкаму |
авантуры́сцкай |
авантуры́сцкаму |
авантуры́сцкім |
| В. |
авантуры́сцкі (неадуш.)
авантуры́сцкага (адуш.) |
авантуры́сцкую |
авантуры́сцкае |
авантуры́сцкія (неадуш.)
авантуры́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
авантуры́сцкім |
авантуры́сцкай
авантуры́сцкаю |
авантуры́сцкім |
авантуры́сцкімі |
| М. |
авантуры́сцкім |
авантуры́сцкай |
авантуры́сцкім |
авантуры́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
авантуры́сцкі авантюри́стский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
авантуры́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і авантурыстычны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
авантурысты́чны, авантуры́сцкі ábenteuerlich, gewágt, nicht máchbar, únrealístisch, Ábenteuer-
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
авантуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Беспрынцыповы дзялок, прайдзісвет, які займаецца авантурамі.
|| ж. авантуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. авантуры́сцкі, -ая, -ае і авантурысты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
авантюри́стский авантуры́сцкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
awanturniczy
awanturnicz|y
1. скандальны;
2. авантурны, прыгодніцкі;
3. авантурысцкі;
polityka ~a — авантурысцкая палітыка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)