аванта́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аванта́ж
Р. аванта́жу
Д. аванта́жу
В. аванта́ж
Т. аванта́жам
М. аванта́жы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аванта́ж уст. аванта́ж, -жу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аванта́ж

(фр. avantage = перавага)

уст. выгада, карысць, спрыяльнае становішча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)