ава́нсавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ава́нсавы ава́нсавая ава́нсавае ава́нсавыя
Р. ава́нсавага ава́нсавай
ава́нсавае		 ава́нсавага ава́нсавых
Д. ава́нсаваму ава́нсавай ава́нсаваму ава́нсавым
В. ава́нсавы (неадуш.)
ава́нсавага (адуш.)		 ава́нсавую ава́нсавае ава́нсавыя (неадуш.)
ава́нсавых (адуш.)
Т. ава́нсавым ава́нсавай
ава́нсаваю		 ава́нсавым ава́нсавымі
М. ава́нсавым ава́нсавай ава́нсавым ава́нсавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ава́нсавы ава́нсовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ава́нсавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да авансу. Авансавая справаздача. Авансавая сума. Авансавы плацеж. Авансавыя расходы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ава́нс, -у, м.

Грошы або іншыя маёмасныя каштоўнасці, што выдаюцца ў лік будучых плацяжоў.

Атрымаць а.

Грашовы а.

|| прым. ава́нсавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ава́нсовый ава́нсавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)