аб’язджа́ць гл. аб’ехаць, аб’ездзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’язджа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аб’язджа́ю аб’язджа́ем
2-я ас. аб’язджа́еш аб’язджа́еце
3-я ас. аб’язджа́е аб’язджа́юць
Прошлы час
м. аб’язджа́ў аб’язджа́лі
ж. аб’язджа́ла
н. аб’язджа́ла
Загадны лад
2-я ас. аб’язджа́й аб’язджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аб’язджа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аб’язджа́ць несов.

1. объезжа́ть, изъе́зживать;

2. (приучать к езде — лошадь) объезжа́ть, наезжа́ть, нае́зживать, выезжа́ть, вые́зживать;

3. (испытывать пробной ездой) обка́тывать;

4. (укатывать дорогу ездой) наезжа́ть, нае́зживать, обка́тывать;

1-4 см. аб’е́здзіць;

5. (проезжать стороной или вокруг) объезжа́ть;

6. (бывать в разных местах) объезжа́ть;

7. (смещаться вниз) оседа́ть; ополза́ть;

5-7 см. аб’е́хаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’язджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аб’ехаць (у 1–4 знач.) і да аб’ездзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’язджа́ць гл. аб’ехаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аб’е́здзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. што. Часта выязджаючы, пабываць у многіх месцах.

А. усю краіну.

2. каго. Прывучыць каня да язды, хадзіць пад сядлом.

А. жарэбчыка.

3. што. Абкатаць або зрабіць больш прыдатным, яздой праверыць машыну.

А. машыну.

4. што. Укатаць, зрабіць роўным, гладкім (пра дарогу).

|| незак. аб’язджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. аб’е́зд, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.)

Аб’езд хворых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’е́хаць, -е́ду, -е́дзеш, -е́дзе; -е́дзь; зак., каго-што.

1. Праехаць вакол каго-, чаго-н.

А. балота.

2. Праехаць збоку, абмінуць каго-, што-н.

А. горад.

А. людзей на дарозе.

3. Ездзячы, пабываць у многіх месцах.

А. паўсвету.

4. Апусціцца, з’ехаць уніз.

Аб’ехала павозка.

5. перан. Схуднець.

Нешта ж ты зусім аб’ехаў.

|| незак. аб’язджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—4 знач.).

|| наз. аб’е́зд, -у, М -дзе, м. (да 1—3 знач.).

Ехаць у а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’е́зджваць несов., см. аб’язджа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́жыць, -жу, -жыш, -жыць; незак., каго.

1. Аб’язджаць каня па правілах манежнай язды (спец.).

2. перан. Мучыць, таміць (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’язджа́цца, ‑аецца.

Зал. да аб’язджаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)