аб’юра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аб’юра́цыя
Р. аб’юра́цыі
Д. аб’юра́цыі
В. аб’юра́цыю
Т. аб’юра́цыяй
аб’юра́цыяю
М. аб’юра́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аб’юра́цыя

(лац. abiuratio)

публічнае адрачэнне ад веры або ад сваіх перакананняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аб’юра́цыя

(лац. abjuratio)

публічнае адрачэнне ад веры або ад сваіх перакананняў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)