абісі́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абісі́нец абісі́нцы
Р. абісі́нца абісі́нцаў
Д. абісі́нцу абісі́нцам
В. абісі́нца абісі́нцаў
Т. абісі́нцам абісі́нцамі
М. абісі́нцу абісі́нцах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абісі́нец,

гл. абісінцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абисси́нец абісі́нец, -нца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абісі́нцы, ‑аў; адз. абісінец, ‑нца, м.; абісінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. абісінкі, ‑нак; ж.

Ранейшая назва асноўнага насельніцтва Эфіопіі (Абісініі); эфіопы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Abisyńczyk

м. абісінец; эфіоп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)