абісі́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абісі́нец |
абісі́нцы |
| Р. |
абісі́нца |
абісі́нцаў |
| Д. |
абісі́нцу |
абісі́нцам |
| В. |
абісі́нца |
абісі́нцаў |
| Т. |
абісі́нцам |
абісі́нцамі |
| М. |
абісі́нцу |
абісі́нцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абисси́нец абісі́нец, -нца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абісі́нцы, ‑аў; адз. абісінец, ‑нца, м.; абісінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. абісінкі, ‑нак; ж.
Ранейшая назва асноўнага насельніцтва Эфіопіі (Абісініі); эфіопы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Abisyńczyk
м. абісінец; эфіоп
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)