абялі́ць, абялю́, абе́ліш, абе́ліць; абе́лены; зак., каго-што.

1. Зрабіць белым.

А. дрэвыў садзе.

2. Зняць скуру з забітай жывёліны (разм.).

А. барана.

3. Зняць кару з дрэва.

А. ліпу.

4. перан. Апраўдаць каго-н., зняць падазрэнне з каго-н.

Цяжка а. таго, хто сам сябе ачарніў.

|| незак. абе́льваць, -аю, -аеш, -ае і абяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абялю́ абе́лім
2-я ас. абе́ліш абе́ліце
3-я ас. абе́ліць абе́ляць
Прошлы час
м. абялі́ў абялі́лі
ж. абялі́ла
н. абялі́ла
Загадны лад
2-я ас. абялі́ абялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абялі́ць сов.

1. обели́ть;

2. разг. освежева́ть;

а. барана́ — освежева́ть бара́на;

3. разг. (очистить от коры) окори́ть;

а. лі́пу — окори́ть ли́пу;

4. перен. (оправдать) обели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абялі́ць, абялю, абеліш, абеліць; зак., каго-што.

1. Зрабіць белым.

2. Разм. Зняць скуру з забітай жывёліны. Абяліць барана.

3. перан. Зняць з каго‑н. падазрэнне; даказаць чыю‑н. невінаватасць; апраўдаць. [Сямён Парфёнавіч:] — Хоча абяліць таго, хто сам сябе ачарніў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абялі́ць ’зняць кару, каб была відаць белая драўніна’ (Шат.). Тлумачэнне не дакладнае. Параўн. абяліць ’зняць скуру з забітай жывёлы’ (Бяльк., Шн., КЭС). Гл. бяліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абялі́ць, абяля́ць

1. (зрабіць белым) wéiße(l)n vt, (weiß) ánstreichen* vt;

2. разм. (зняць скуру) die Haut ábziehen*;

3. разм. (апраўдаць) réchtfertigen неаддз. vt; entschúldigen vt; réinwaschen аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абе́льваць гл. абяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обели́ть сов., перен. абялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)