абшы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́ты; зак.

1. што. Прышыць па краях або паверхні; зашыць у што-н.

А. паліто футрам.

А. пасылку палатном.

2. што. Абабіць дошкамі, бляхай і пад.

А. хату.

3. каго-што. Пашыць усё неабходнае для каго-н. (разм.).

А. усю сям’ю.

|| незак. абшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абшыва́нне, -я, н. і абшы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. абшы́вачны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Абшывачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абшы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абшы́ю абшы́ем
2-я ас. абшы́еш абшы́еце
3-я ас. абшы́е абшы́юць
Прошлы час
м. абшы́ў абшы́лі
ж. абшы́ла
н. абшы́ла
Загадны лад
2-я ас. абшы́й абшы́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абшы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абшы́ць сов.

1. обши́ть; (другим материалом — ещё) покры́ть; (по краям другим материалом — ещё) оторочи́ть, окайми́ть; (мехом — ещё) опуши́ть; (сапож. — ещё) обтача́ть;

2. (досками и т.п.) обши́ть;

а. па́лубу све́жымі до́шкамі — обши́ть па́лубу све́жими до́сками;

3. разг. (сшить для всех) обши́ть;

яна́ абшы́ла ўсю сям’ю́ — она́ обши́ла всю семью́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., каго-што, чым.

1. Прышыць (галун, футру і пад.) па краях чаго‑н., аблямаваць. Абшыць паліто футрам. // Абкідаць швы ў чым‑н.

2. Абабіць усю паверхню дошкамі, лістамі бляхі і пад. Рабочыя паставілі каркас, абшылі яго плітамі, накрылі дах, і праз пяць дзён на будаўнічай пляцоўцы ўжо ўзвышаўся новы прыгожы дом. «Звязда». Сяк-так звязаць жэрдкі.. [Манг] паспеў праз тры дні, але засталося самае галоўнае: абшыць іх. Маўр. // Нашыўшы (матэрыю, скуру і пад.), абцягнуць. Абшыць пасылку.

3. Пашыць усё неабходнае для каго‑н. Трэба абмыць і абшыць сям’ю, а вечарам аж да поўначы — прасніца, пад вясну — кросны. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшы́ць гл абшываць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обтача́ть сов., сапожн. абшы́ць, мног. паабшыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абфутрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Абшыць футравінай што-н. для ацяплення.

А. дзверы.

|| незак. абфутро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абшы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. абшыць.

2. Тое, чым абшыта што-н.

Футравая а.

|| прым. абшы́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., што.

Абабіць, абшыць шалёўкай.

А. хату.

|| незак. абшалёўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абшалёўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)