абшы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абшы́ты абшы́тая абшы́тае абшы́тыя
Р. абшы́тага абшы́тай
абшы́тае		 абшы́тага абшы́тых
Д. абшы́таму абшы́тай абшы́таму абшы́тым
В. абшы́ты (неадуш.)
абшы́тага (адуш.)		 абшы́тую абшы́тае абшы́тыя (неадуш.)
абшы́тых (адуш.)
Т. абшы́тым абшы́тай
абшы́таю		 абшы́тым абшы́тымі
М. абшы́тым абшы́тай абшы́тым абшы́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абшы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абшы́ты абшы́тая абшы́тае абшы́тыя
Р. абшы́тага абшы́тай
абшы́тае		 абшы́тага абшы́тых
Д. абшы́таму абшы́тай абшы́таму абшы́тым
В. абшы́ты (неадуш.)
абшы́тага (адуш.)		 абшы́тую абшы́тае абшы́тыя (неадуш.)
абшы́тых (адуш.)
Т. абшы́тым абшы́тай
абшы́таю		 абшы́тым абшы́тымі
М. абшы́тым абшы́тай абшы́тым абшы́тых

Кароткая форма: абшы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абшы́ты

1. обши́тый; покры́тый; оторо́ченный, окаймлённый; опушённый; обта́чанный;

2. обши́тый;

3. разг. обши́тый;

1-3 см. абшы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшы́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшы́ты

1. éingefasst, umsäumt, éingesäumt (чым-н mit D);

2. bespánnt (абцягнуты чым-н, напр, пра мэблю)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазуме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Тасьма, звычайна шытая золатам або срэбрам; галун.

Абшыты пазументамі кафтан.

|| прым. пазуме́нтавы, -ая, -ае і пазуме́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обта́чанный сапожн. абшы́ты, мног. паабшыва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обши́тый

1. абшы́ты, мног. паабшыва́ны; аблямава́ны, мног. пааблямо́ўваны;

2. абшы́ты, мног. паабшыва́ны, абшалява́ны, мног. паабшалёўваны, абабі́ты, мног. паабіва́ны;

3. абшы́ты, мног. паабшыва́ны; см. обши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оторо́ченный аблямава́ны, мног. пааблямо́ўваны, абшы́ты, мног. паабшыва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́баль, ‑я, м.

1. Невялікі драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным футрам бурай афарбоўкі.

2. Футра гэтага звярка. Абшыты собалем каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)