абшыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абшыва́ю абшыва́ем
2-я ас. абшыва́еш абшыва́еце
3-я ас. абшыва́е абшыва́юць
Прошлы час
м. абшыва́ў абшыва́лі
ж. абшыва́ла
н. абшыва́ла
Загадны лад
2-я ас. абшыва́й абшыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абшыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абшыва́ць несов.

1. обшива́ть; (другим материалом — ещё) крыть; (по краям другим материалом — ещё) отора́чивать, окаймля́ть; (мехом — ещё) опуша́ть; (сапож. — ещё) обта́чивать;

2. (досками и т.п.) обшива́ть;

3. разг. (шить для всех) обшива́ть;

1-3 см. абшы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшыва́ць

1. (чым-н.) éinfassen vt; (éin)säumen vt; umsäumen vt; umnähen vt;

2. (абабіць паверхню) verkléiden vt, bespánnen vt (тканінай); verschálen vt;

абшыва́ць до́шкамі mit Bréttern verschálen [verkléiden];

3. кравец. (пашыць усё неабходнае для каго-н.) Kléidung für j-n nähen;

яна́ сама́ абшыва́е сваі́х дзяце́й sie näht sel-bst für íhre Kínder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абшы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́ты; зак.

1. што. Прышыць па краях або паверхні; зашыць у што-н.

А. паліто футрам.

А. пасылку палатном.

2. што. Абабіць дошкамі, бляхай і пад.

А. хату.

3. каго-што. Пашыць усё неабходнае для каго-н. (разм.).

А. усю сям’ю.

|| незак. абшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абшыва́нне, -я, н. і абшы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. абшы́вачны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Абшывачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отора́чивать несов. аблямо́ўваць, абшыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшыва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да абшываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саю́зіць, саюжу, саюзіш, саюзіць; незак., што.

Абшываць саюзкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абшываць — абшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обшива́ть несов.

1. (кругом) абшыва́ць; (по краям) аблямо́ўваць;

2. плот., техн. абшыва́ць, абшалёўваць; (обивать) абіва́ць;

3. (шить для всех) разг. абшыва́ць; см. обши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)