абшмарава́ць

‘нацерці маззю што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абшмару́ю абшмару́ем
2-я ас. абшмару́еш абшмару́еце
3-я ас. абшмару́е абшмару́юць
Прошлы час
м. абшмарава́ў абшмарава́лі
ж. абшмарава́ла
н. абшмарава́ла
Загадны лад
2-я ас. абшмару́й абшмару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абшмарава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Абшмарава́ць ’абцерці’ (Шат.) да шмараваць (гл.) ’пэцкаць, шмараваць’, параўн. абшмараваны ’запэцканы’ (Нас.), абшмараваць ’запэцкаць’ (Касп.). Магчыма, кантамінацыя з абшморгаць ’абцерці’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)