абшасну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абшасну́ся |
абшаснё́мся |
| 2-я ас. |
абшасне́шся |
абшасняце́ся |
| 3-я ас. |
абшасне́цца |
абшасну́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абшасну́ўся |
абшасну́ліся |
| ж. |
абшасну́лася |
| н. |
абшасну́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абшасні́ся |
абшасні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абшасну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Абшасну́цца ’спатыкнуцца, абарвацца, упасці звысоку’ (Нас., Арх. Бяльк., Юрч., Яруш.) да абшастаць (тады аб‑шаст‑нуцца). Параўн. абшастацца ’абарвацца’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Абшусну́цца ’абарвацца, упасці’ (Нас.), кантамінацыйнае ўтварэнне ад абшаснуцца (гл.) і шусць, шустры (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)