абчы́сціцца, -чы́шчуся, -чы́сцішся, -чы́сціцца; зак.

Счысціць бруд, пыл з сябе, са сваёй вопраткі.

А. з дарогі.

|| незак. абчышча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абчы́сціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абчы́шчуся абчы́сцімся
2-я ас. абчы́сцішся абчы́сціцеся
3-я ас. абчы́сціцца абчы́сцяцца
Прошлы час
м. абчы́сціўся абчы́сціліся
ж. абчы́сцілася
н. абчы́сцілася
Загадны лад
2-я ас. абчы́сціся абчы́сціцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абчы́сціўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абчы́сціцца сов., в разн. знач. обчи́ститься, очи́ститься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абчы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Пазбавіцца ад бруду, пылу і пад. на сваім адзенні, абутку; зрабіцца чыстым. // Пазбавіцца ад налёту на паверхні чаго‑н. (пра што‑н. металічнае). За гэтыя дні ў вёсцы абчысціліся ад зімовай іржы ўсе плугі ды бароны аб сырую зямлю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обчи́ститься абчы́сціцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абчышча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абчысціцца.

2. Зал. да абчышчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абчышча́цца несов., возвр., страд. обчища́ться, очища́ться; см. абчы́сціцца, абчышча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адскрэ́бціся, ‑скрабуся, ‑скрабешся, ‑скрабецца; пр. адскробся, ‑скрэблася і ‑скраблася; зак.

1. Абчысціць сябе, адскрабаючы што‑н.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зняцца, абчысціцца пры адскрабанні. Фарба лёгка адскрэблася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)