а́бцуг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́бцуг а́бцугі
Р. а́бцугу а́бцугаў
Д. а́бцугу а́бцугам
В. а́бцуг а́бцугі
Т. а́бцугам а́бцугамі
М. а́бцугу а́бцугах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

а́бцуг

(ням. Abzug)

шлак, які ўтвараецца пры выплаўцы з веркблею золата, серабра і волава.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)